اولین شهید نودژ                                           اولین خبرنگارنودژ

 

زیارت بی بی طیبه  درپاتک                                زیارت امام زاده درپاتک

خانه قدیمی درنودژ                                   فلکه امام حسین درنودژ

امام زاده سیف الدین نودژ                     درختان نخل درنودژ

بلوارخلیج فارس نودژ                                            ساختمان شهرداری نودژ

ورودی بجگان                                              رودخانه های نودژ

پارک زیبای روستای پاتک                          مسجد قدیمی حاج حسین صالحی

اولین فرماندارانتخابی ازنودژ                              دمپایی های قدیمی ،یادش بخیر

                                                                       قلعه تاریخی منوجان

 

درخت کهور                                                          فصل بهاردرنودژ

 

گندم گل گندم ای خدا............

 

 داستان عشق مادر به فرزند موضوع

 

پسر بچه ای یک برگ کاغذ به مادرش داد.

 

دوران زیبای کودکی و دبستان.

 

یادش بخیر. دوران بچگی و دبستان. اونایی که دهه شصت یادشونه ..! با همه سختیها واقعا شیرین و دوست داشتنی و بیادماندنی بود:

* صبحها:ازجلوووونظام....الله...خبرداااااار....یامهدی ادرکنی عجل علی ظهورک یاحسین... تلاوت قران و دعا...سخنرانی رئیس یا ناظم....بعضی وقتا هم دور حیاط مدرسه رو اجبارأ باید می دویدیم.
* وقتی دیر میرسیدیم سر صف ،باید گوشه ای می ایستادیم تا مراسم صبحگاه تموم میشد بعدشم تنبیه...
* بوی خاص کتاب و دفتر نو روز اول مدرسه.
* کفشهای لاستیکی -کفش جامپاور-کفش چینی (که بعضیها میگفتند مال هرکی  تهش 8 تا استوک داره اصلیه و اونایی که شیش تاییه؛ قلابیه.!
* کیسه پلاستیک هایی که جای کیف بودن.!
* ساعت بند لاستیکی چراغــدار..!
* مداد دو سر تراشیده..!(که بعضیها میگفتن دوسر تراشیدن مداد فحشه..!)
* خوشحالی  و ذوق بابت رفتن به دفتر برای آوردن گچ..!
* پز دادن برای نگهداری از تخته پاکن..!
* دویدنهای زنگ تفریح(وقتی تو بازی سرمون به سره دوستمون میخورد؛ میگفت زود باش تف کن تا شاخ درنیاری..!)
* فحش دادن و زود بخشیدنها(کسی که فحش میداد به اون یکی، طرف میدوید و یقه شو میگرفت و میگفت: زود بگو جٌل..! و تا می گفتی جٌل؛  ولت میکرد و بخشش.!)
* ترفند خاص و جالب مبصر برای ساکت کردن بچه ها..(در مجلسی نشسته بودم ناگهان ... من گفت:..!)بعدش همه ساکت..! هر کی هم که اولین نفر حرف میزد...
* تلویزیون سیاه سفید و فیلمهای: لینچان-شمشیر تیپوسلطان-پسرشجاع-موش کوهستان-هادی وهدی-چاق ولاغر(دهه60)
* اجازه گرفتن از معلم وسط کلاس: اجازه مابریم آب بخوریم؟..!
* هدیه روز معلم : مسواک خمیردندان و...
* کاردستی:4تا چوب کبریت و سیب زمینی=لاکپشت یا یه مقوا که روش رو لوبیا میچسبوندیم و یه شکل باهاش درست میکردیم.
* وقتی سره کلاس حوصلمون سر میرفت اجازه میگرفتیم میرفتیم کنار سطل آشغال مدادمون رو الکی میتراشیدیم.!
* جلد کتابها با کاغذها و پلاستیک های خیاری..!
* دوختن کتابها با سوزن و کاموا بجای منگنه کردن.!
* حاشیه درست کردن برای ورقهای دفتر مون .با خط کش و خودکار قرمز دوطرف ورقهای دفترمون  رو دو تا خط قرمز میکشیدیم و مشقامونم با دورنگ خودکار می نوشتیم.!
* موضوع های جالب انشا: در آینده میخواهید چکاره شوید-تعطیلات تابستان را چکار کردید-علم بهتراست یاثروت-و...
* کتاب اجتماعی و سفر خانواده آقای هاشمی که از کازرون به مشهد و نیشابور سفر کردند و از کاخهای گلستان و موزه و ... دیدن کردن.
* درس پرورشی...! دفتری بود که توش گل می کشیدیم یا عکس می چسبوندیم و با سلیقه خاصی تزئینش میکردیم.!
* یک خط در ورق وسطی دفتر میکشیدیم تا متوجه شویم کسی از وسطه دفترمون نکنده باشه..!
* مشق نوشتن ها کنار چراغ ده فتیله،فانوس،چراغ موشی،علاءدین،و...!
* تو کیفمون تکه نان محلی میذاشتیم زنگ تفریح چه کیفی داشت وقتی میخوردیم.
* تنبه شدن های مدرسه:(شلاق...کابل...ترکه...خودکار لای انگشتان... دو دست و یه پا بالا... 100بار از رو فلان درس نوشتن.و....) 

واقعا یادش بخیر !!!

 

 

اگر انسان به خود ببالد و از خود شگفت زده شود و خشنود باشد، گرفتار عجب خواهد شد و در این بالیدن تفاوتی نمی کند که به علمش بنازد یا به عبادتش، به زهدش یا به جمالش، فقر او در نظرش جلوه کند یا ثروتش، و ... . در هر صورت، عجب آدمی بهترین فرصت برای دشمن است؛ دشمنی که همیشه در انتظار چنین لحظه های طلایی است. امیر مومنان، امام علی علیه السلام این نقطه بحران را برای مالک اشتر، چنین ترسیم کرده اند:
«و ایاک و الاعجات بنفسک و الثقة بما یعجبک منها و حبّ الاطراء؛ فانّ ذلک من اوثق فرص الشیطان فی نفسه لبمحق ما یکون من احسان المحسین»؛
از خود پسندیدن و به خود پسندی مطمئن بودن و ستایش را دوست داشتن، بپرهیز که این ها همه از بهترین فرصت های شیطان است تا بتازد و کرده نیکوکاران را نابود سازد.
این کمین آن قدر حساس و خطرناک است که در باره آن گفته اند:
سیئة تسووک خیر عندالله من حسنة تعجبک؛
گناهی که تو را دل آزرده کند، نزد خداوند از کار نیکی که تو را شگفت زده کند، بهتر است.
دشمن، خود گرفتار این بیماری مهلک است و در برابر فرمان خداوند به سجده بر آدم علیه السلام به خود بالید و گفت: (... انا خیر منّه...)؛ «من از او بهترم»
به سبب همین، از ردیف فرشتگان اخراج شد. از این رو، خطر این کمین را به خوبی می داند، و خود نیز در گفت وگویی با موسی علیه السلام به این پرتگاه اعتراف کرد.
امام علی علیه السلام این نقطه بحران را برای مالک اشتر، چنین ترسیم کرده اند: «و ایاک و الاعجات بنفسک و الثقة بما یعجبک منها و حبّ الاطراء؛ فانّ ذلک من اوثق فرص الشیطان فی نفسه لبمحق ما یکون من احسان المحسین»؛ از خود پسندیدن و به خود پسندی مطمئن بودن و ستایش را دوست داشتن، بپرهیز که این ها همه از بهترین فرصت های شیطان است تا بتازد و کرده نیکوکاران را نابود سازد
حضرت موسی علیه السلام در مجلسی نشسته بودند که ناگاه ابلیس به محضر آن حضرت رسید، در حالی که کلاه رنگارنگ و درازی بر سر داشت. وقتی نزدیک شد از روی احترام کلاهش را از سر برداشت، سپس بر سر گذاشت و گفت: السلام علیک حضرت موسی علیه السلام فرمود: تو کیستی؟ جواب داد:
شیطان
من ابلیس هستم حضرت موسی فرمود: خدا تو را بکشد؛ برای چه این جا آمده ای؟ ابلیس گفت: آمده ام برای مقام ارجمندی که در پیشگاه خدا داری بر تو سلام کنم. حضرت موسی فرمود: با این کلاه رنگارنگ چه می کنی؟ ابلیس گفت: با این کلاه، دل های فرزندان آدم را آلوده و منحرف می کنم. حضرت موسی فرمود: چه کاری است که اگر انسان انجام دهد، بر او چیره می شوی؟ ابلیس گفت: هنگامی که انسان به خود ببالد و عملش را زیاد شمرد و گناهانش را کوچک بیند. سپس از خدمت حضرت بیرون رفت، در حالی که می گفت: وای بر من! موسی اموری را دانست که به وسیله آن، انسان ها را از آلودگی برحذر می دارد.
در روایات، حتی عجب در یک عبادت، مایه سقوط عابد به حضیض فسق شمرده شده است؛ سقوطی که موجب طمع دشمن برای گستردن دام بزرگ تری می شود؛ امام باقر علیه السلام می فرماید:
دو نفر داخل مسجد شدند؛ یکی عابد و دیگری فاسق؛ چون از مسجد بیرون رفتند، فاسق از جمله صدیقان بود و عابد از جمله فاسقان و سبب این بود که عابد داخل مسجد شد و به عبادت خود بالید و فاسق در پریشانی از گناه و استغفار بود.
 داستان دیگری درباره یکی از اصحاب حضرت عیسی- علیه السلام- چنین آمده است:
حضرت عیسی - علیه السلام - با اصحاب خود به کنار دریا رسیدند ، حضرت بسم الله گفتند و بر روی آب روان شدند ؛ یکی از اصحاب هم که مردی کوتاه قامت بود بسم الله گفت وروانه شد ، و به عیسی – علیه السلام - رسید ؛ در آن وقت عجب کرد و به خودش گفت : این عیسی روح الله است که بر روی آب راه می رود ، من هم همین طور ، پس فضیلت او بر من چیست؟ همین که این به خاطرش گذشت ، به آب فرو رفت، پس استغاثه به حضرت کرد وحضرت دستش را گرفت و از آب بیرون آورد و گفت: چه گفتی؟ گفت: چنین چیزی به خاطرم گذشت. حضرت فرمود: از حدّ خود بیرون شدی و خدا بر تو خشم کرد، توبه کن! پس توبه کرد و به حال اول خود بازگشت .

 

از امام صادق(ع) نقل شده است، کسی که در شب سوره الرحمن را بخواند و بعد از هر (فبای آلاء ربکما تکذبان) بگوید « لابشیء من الائک رب الکذب ؛ پروردگارا هیچ یک از نعمت های تو را تکذیب نمی کنم، خداوند فرشته و ملکی را بر او موکل کند که اگر در اول شب خواند ، او را تا صبح محافظت نمایند واگر در هنگام صبح آن را خواند ، موکل نماید بر او فرشته ای که او را تا شب حفظ نماید.1

امام صادق (ع) فرمودند: کسی که سوره الرحمن را با لبیک گفتن به ندای شکرانه الهی بخواند ، یعنی طبق دستور بالا، اگر در شب قرائت کرده و بمیرد شهید مرده است و اگر در روز بخواند و بمیرد در حکم شهید بوده و ثواب شهدا را می برد. 2

در این کلام، امام صادق (ع) به یک ارزش انسانی اشاره نموده و آن شهادت است . در دین مبین اسلام موارد گوناگونی است که اگر برای کسی توفیق نباشد ، جای گزینی برای آن ذکر شده است ؛ از جمله این موارد عالی ترین نوع مرگ، یعنی شهادت می باشد، که جایگزین آن ، تلاوت سوره الرحمن است.

از امام صادق (ع) نقل شده که تلاوت سوره الرحمن را هرگز رها نکنید ؛ چرا که این سوره هرگز در قلب های منافقان استقرار ندارد . خدا، سوره الرحمن در قیامت را به صورت انسانی قرار دهد که زیباترین چهره و خوشبوترین رایحه را دارد ، پس در جایگاهی قرار می گیرد که به خداوند متعال نزدیک تر است . خداوند از سوره الرحمن سؤال می کند ، چه کسی در زندگی دنیا به محتوای تو قیام نموده و به تلاوت تو ادامه داد؟ پاسخ می دهد: خداوندا فلان کس و فلان کس که در این لحظه ، چهره این افراد نورانی و سپید می شود و خداوند به آنها می فرماید: اکنون هر که را می خواهید شفاعت کنید . اهل تلاوت الرحمن برای هیچ کس شفاعت نمی کنند مگر این که به آنها گفته می شود : وارد بهشت شوید و هر کجا می خواهید ساکن شوید

 

 

دستورالعملى از حاج میرزا ملكى تبریزى در رابطه با آداب قرآن

عارف كامل مرحوم حاج میرزا جواد ملكى تبریزى در كتاب المراقبات فى اعمال السنه بعد از ذكر مطالبى به آداب و آیین قرآن مى پردازد و مى گوید: ... بجاست كه پاره اى از آداب و آیین هاى قرائت قرآن و دعا را در اینجا بیاوریم و تفصیل آن را به جاى خود واگذاریم ، و چون قرآن در فضیلت بر دعا تقدم و پیشى دارد، نخست از آداب قرائت قرآن سخن مى گوییم:

آداب قرائت قرآن

از آنجا كه خداوند در ایه أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا . آیا آبى را كه مى نوشید، مى نگرید؟ (سوره واقعه/ 68)آنان را كه در قرآن به تدبر نمى نگرند، با زبانى سرزنش آمیز نكوهیده است ، نخستین و مهم ترین ادب و آیین تلاوت قرآن، تدبر و تامل در آن است، زیرا آن كه در قرآن به تدبر بنگرد، ناگزیر به اندازه تدبر و تامل خویش ‍ شكوه و عظمت قرآن و آورنده قرآن و معانى و مفاهیم آن را در خواهد یافت، و همین درك و دریافت سبب خواهد شد تا به هنگام قرائت، ذهن و ضمیر خویش را از پراكندگى دور دارد و بر تامل و تدبر خویش در فهم معانى و مقاصد قرآن بیفزاید، و از آنچه را فهم آن ها را مى بندد، بپرهیزد و هر امر و نهى و حكم و دستور و پند و موعظه اى مى بیند، همه را ویژه خود بپندارد، اینجاست كه قرائت و تدبر قرآن بر او اثر مى گذارد، و روح و جان او را بر مى انگیزد و از این پس است كه به دنیاهایى نیكو و نورانى راه مى یابد، و به مقام هایى بس والا و بالا فرا مى رسد.

این ها پاره اى از آداب و آیین هاى قرائت قرآن كه برخى از آنها واجب و بایسته است و برخى دیگر اگر واجب نباشد، بس ارجمند و گرانبهاست .

 

چشم چراني متاسفانه يکي از بيماري ها و عادت هاي ناپسندي است که برخي از افراد جامعه به دلايل مختلف بدان دچار مي شوند. به منظور مبارزه با اين عادت ناپسند, اولا لازم است نسبت به مفهوم, آثار و عواقب و زمينه هاي بروز آن آگاهي بدست آورد و سپس از راهکارهاي عملي براي کنترل آن سود جست. در نوشته زير تقريبا تمامي آنچه شما در زمينه کنترل چشم و درمان چشم چراني بدان نياز داريد, آمده است که اميد واريم مفيد باشد.

 

  

 

 

 سلام مهدی 

1170 بهار وخزان گذشت ونیامدی.سالهاست نگاهم پشت پنجره ای که متعلق به فرداست قاب گردیده وگرد وغبار هجران برآن سایه افکنده. 

عمری است که برای آمدنت بی قرارم. یابن الزهرا،ببین از فراقت سخت بارانیم. ببین ثانیه ها چگونه از هجر تو بغض کرده وبه هق هق افتاده اند. 

آقا جان!حیف نیست ماه شب چهادره پشت ابرهای تیره وپاره پاره پنهان بماند،حیف نیست دیده را شوق وصا ل باشد ولی فروغ دیده نباشد. 

بیا وقرار دل بیقرارم شو. بیا وصداقت آینه را به زلال آبی نگاهت پیوند بزن. بیا تا سر به دامانت بگذارم وعقده های چندین ساله ام را باز کنم. تو که معنای سبز لحظه هایی بیا تو که ترنم الطاف حق تعالی بیا. 

بیا که از هجرت چون اسپندی بر آتشم. یوسف فاطمه!کی طنین دلنواز انا بقیه ا... تو از کعبه مقصود جانها را معطر می نماید. کی کعبه به خود می بالد وزمین بر قامت دلربایت طواف عشق می گزارد وجان در سعی وصفای نگاه تو محرم می شود ومناسک حج وقربان را بجای می آورد. برای آمدنت تمام دلهای عشاق دنیا را به ضریح چشمهای قشنگ وعباس گونه ات گره زده ایم ودر مراسم اعتکاف شبهای فراق برای گرفتن حاجتمان دست به دعا برداشته ایم. آقا جان برای آن لحظه که سبز پوش با پرچم یالثارات الحسین در انتهای افق غباری بپا می شود وتو با ذوالفقار حیدر وسوار بر اسب سفید قصه ها می آیی لحظه ها را بدست باد می سپارم. 

بگذار صادقانه بگویم که کهانسالترین آرزوی دلم آرزوی وصال توست!آرزویی که برای بدست آوردنش تمام کلافهای عمرم را به بازار معشوق فروشان برده ام وخودم را در جرگه خریداران یوسف زهرا(س) قرار داده ام. 

نازنینم!تو زیبا ترین دلیل برای شبهای قدر وشب زنده داریهای منی تو ضیاعین ودلیل امن یجیب منی . 

آقا جان! می خواهم برایت قصه بگویم . قصه سیب وگندم ومردی که سالهاست در میان مردم چشمم ایستاده،قصه خوشه خوشه انتظار وچشمانی که درو میکنند،قصه باران وسطرهایی که دلواپس پونه هاست،قصه اسب وخیال آمدن تو در باران،قصه هایی که مشق هر شب من است. 

کاش می شد واژه ها را شست وانتظارراتفسیر کرد ولی افسوس... 

میدانی مرز انتظار کجاست!؟آنجا که قطره اشک منتظری سدی از دلواپسی ساخته وقطره قطره انتظار را ذخیره می کند،آنجا که وجودش چون جرعه ای آب از تشنه ای رفع عطش می کند آنگاه که می فرماید اگر شیعیان ما مرا به اندازه قطره ای آب بخواهند هر لحظه ظهور من نزدیکتر می شد. 

حس می کنم نزدیکی آنقدر نزدیک که با آمدن یک نسیم تو را احساس کرد وبویید. 

خوب می دانم که آخر دل سنگ وطلسم نحس قصه را می شکنی وآنگاه زمان وصل وجان نثاری می رسد.
پس بیا از پس کوچه های انتظار ،بیا که شعرهایم بی قافیه مانده اند،بیا که با آمدنت گم میشود در تبسم تو بغض چندین ساله ام،بیا که غزلهایم مضمون ندارند ومثنوی عشق نا تمام است.
محبوبم!هر روز که میگذردبیشتر از قبل دلم برایت تنگ می شود.. عشق تو سراسر وجودم را فرا گرفته و اگر دلم را بشکافی بر لوح آن نام تو هگ گردیده وکنون ای بهار عشق!می ترسم از خزان عمرترسم از ندیدن است بگو که تا خزان من آیا فرصت بهار دیدن است؟ 

یابن الزهرا!"لیت شعری أین استقرت بک النوی"0 کاش میدانستم که کجا وکی دلها به ظهور تو آرام خواهند گرفت. 

به جانم سوگند که تا طلوع صبح صادق به انتظارت خواهم ماند ولحظه ها را با تمام سنگینی به دوش می کشم وسکوت ثانیه ها را به ازای فریاد زمان تحمل می کنم فقط برای رسیدن به لحظه با شکوه وصا لت. 

آقا جان!

دروادی انتظار زمان را بنگر که چگونه از هجر تو همچون شمع ذره ذره آب می گردد0 کی می آیی که قطره ها به دریا بپیوندند؟خیبر گشای فاطمه(س) کی می آیی؟

کی می آیی که کران تا بیکران دلم را برایت چراغانی کنم وچشمانم را فرش قدومت نمایم؟

 

                     فروشگاه بزرگ فرش عدالت

 

 

 

•  
•